Podkarpackie gołąbki

Już od dziecka lubiłam dzień Wszystkich Świętych. W mojej rodzinie był to czas rodzinnych spotkań na cmentarzu i przy gościnnym stole. Na to jedno święto, raz w roku, zjeżdżała się rodzina rozsiana po Polsce, celebrując wspólnie ten dzień. Nas, dzieci, rozmowy dorosłych nie za bardzo interesowały. Poświęcaliśmy się w całości robieniu rękawic i palców z gorącego wosku, topiącego się w zniczach. A nasze mamy, ciocie, babcie? Zapewne planowały jak nakarmić całe to zmarznięte towarzystwo :)

Dzisiaj nie mam dla Was nowego przepisu, ale mam pytanie. Czy u Was w domu również na Wszystkich Świętych robiło się gołąbki? Odkąd pamiętam było tak w domu babci i do tej pory tak jest, choć w jej kuchni gotują już inne ręce. Było tak również u moich ciotek w okolicy. Nie zastanawiałam się nad tym nigdy, aż do momentu, kiedy przeglądając jakiś regionalny przepis na gołąbki przeczytałam, że przygotowuje się je tradycyjnie 1 listopada. Zapytałam o ten zwyczaj kilka znajomych osób i u nich w domach również na powrót z cmentarza przygotowuje się gołąbki. To bardzo praktyczne, bo danie można przygotować wcześniej i długo trzyma temperaturę, a ciepłe danie po takim dniu jest nieocenione.

W tym szczególnym dniu to nie jedzenie jest najważniejsze, jednak jest częścią naszych rodzinnych i regionalnych zwyczajów. Czy gołąbki to nasze tradycyjne danie na Wszystkich Świętych? Liczę na Wasze odpowiedzi, szczególnie na Facebooku, bo tam chętnie komentujecie moje posty :)

Tymczasem przypomnę kilka przepisów na podkarpackie gołąbki, które zamieściłam do tej pory na blogu. Z kaszą jęczmienną, gryczaną, z ziemniakami. Brakuje tylko klasycznych gołąbków z ryżem i mięsem, ale te zapewne najlepsze robiła Wasza mama ;)

Gołąbki z tartych ziemniaków z boczkiem