Trzeci Talerz - podkarpacki blog kulinarny: Kurica z Buka

Kurica z Buka - kuchnia podkarpacka

Buk to bieszczadzka osada leśna w dolinie rzeki Solinki, położona niedaleko Cisnej. Pierwsze wzmianki o jej istnieniu pochodzą już z XVI wieku. Choć dzisiaj liczy zaledwie około 50 mieszkańców, jeszcze przed II wojną światową w Buku tętniło życie. Mieszkało tam blisko 300 osób. Jednak ci, którzy przeżyli wojnę, zostali deportowani na wschód, albo zmuszeni do wyjazdu na zachód Polski, do zasiedlenia tzw. Ziem Odzyskanych. Mimo zrównania wioski z ziemią, po latach Buk znów została zasiedlony. Przetrwały też inne dobra, dobra tak zwanej kultury niematerialnej, choćby przepis na kuricę z Buka.

Kurica to lekkie, puszyste kotlety, czy może raczej placuszki z mielonych filetów z kurczaka. Ich delikatność jest dowodem na kunszt bukowskich gospodyń, ale też na ich gospodarność. Z dwóch niewielkich filetów potrafiły wyczarować kilkanaście smacznych kotlecików. Warto nauczyć się tej sztuki, zwłaszcza że danie jest smaczne i zdrowe.

Przepis na kuricę z Buka znajdziecie we wspominanej już przeze mnie książce Krzysztofa Antoniszaka „Kuchnia Bieszczadu, czyli to, co jedli i pili Łemkowie i Bojkowe ponad 100 lat temu”, którą serdecznie polecam.

Kurica z Buka - kuchnia podkarpacka

Składniki:

500 g filetów z kury (piersi)
1 bułka
200 ml mleka
2 jajka
2 łyżki masła do smażenia (proponuję dodać również trochę oleju)
sól, pieprz do smaku

Bułkę moczymy w mleku i odciskamy. Mięso mielimy w maszynce razem z bułką. Do mięsa i bułki dodajemy żółtka, mleko (może być to, w którym moczyła się bułka) oraz sól i pieprz. Masę wyrabiamy i na koniec dodajemy do niej ubite białka.

Na patelni rozpuszczamy masło (polecam dodać trochę oleju, by masło się nie przypalało zbyt szybko) i łyżką nakładamy masę mięsną. Smażymy puszyste placuszki z obu stron na złoto.

Kuricę podajemy z ziemniakami okraszonymi masłem.