Serowiec gotowany – kuchnia podkarpacka

Serowiec gotowany – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: gmina Kolbuszowa, powiat kolbuszowski

We współczesnym języku ciasto z białego sera (twarogu) powszechnie nazywane jest sernikiem. Jednak w przeszłości częściej używano nazwy serowiec, a regionalnie nawet serownik. Serowiec gotowany różni się od pieczonego tym, że masę serową gotuje się zamiast piec, a żeby była zwarta, zagęszcza się ją mąką ziemniaczaną, którą z czasem zastąpił budyń w proszku (którego głównym składnikiem jest skrobia ziemniaczana, więc na jedno wychodzi). Serniki gotowane, w odróżnieniu od pieczonych, wymagają dodatkowych blatów z ciasta, które utrzymają placek w całości. Warstwy gotowanej masy serowej zwykle są dość cienkie ze względu na swoją konsystencję, za to często jest ich w cieście kilka, przełożonych kilkoma cienkimi plackami. W przepisie, który dzisiaj Wam proponuję, jest trochę inaczej – warstwa serowa jest jedna, nieco grubsza niż zwykle, podobnie jak dwa blaty ciasta, które również nie są tak cienkie, jak typowe blaty w ciastach warstwowych przekładanych masą serową. Ciasto jest miękkie i po wystygnięciu dobrze łączy się z serem. Serowiec gotowany zachowuje świeżość przez około 4 dni, o ile jest przykryty.

Przepis Pani Romany Starzec pochodzi z publikacji „Smaki tradycji. Kulinarne dziedzictwo Gminy Kolbuszowa”.

Serowiec gotowany – kuchnia podkarpacka

Składniki na blaszkę 25x35 cm:

Ciasto:

• 700 g mąki pszennej
• 200 g masła
• 1 szklanka cukru
• 2 całe jajka
• 2 żółtka
• 2 łyżeczki proszku do pieczenia
• 1 cukier waniliowy
• 600 ml śmietany

Masa serowa:

• 1 kg białego sera dwukrotnie zmielonego
• 5 jajek
• 1,5 szklanki cukru
• 200 g masła
• 1/2 szklanki mleka
• 1 budyń śmietankowy
• 1 cukier waniliowy

Lukier:

• 2 białka
• 180 g cukru pudru

Zaczynamy od upieczenia dwóch placków. Masło kroimy na kawałki i ucieramy mikserem. Dodajemy do niego cukier, cukier waniliowy i dalej ucieramy. Na koniec dodajemy stopniowo jajka i żółtka. Kiedy masa jest jednolita dodajemy do niej mąkę, proszek do pieczenia i śmietanę. Wyrabiamy. Ciasto powinno być miękkie i plastyczne. Dzielimy je na 2 części, owijamy osobno folią spożywczą i wkładamy do lodówki lub zamrażalnika na co najmniej 30 minut. Każdą część ciasta osobno rozwałkowujemy i wkładamy na blaszkę wyłożoną papierem do pieczenia. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 180 stopni C przez około 30 minut.

Przygotowujemy masę serową. Masło ucieramy z cukrem i cukrem waniliowym, a następnie dodajemy do niego kolejno jajka. Do masy dodajemy zmielony biały ser. Ucieramy na jednolitą masę. Masę przekładamy do garna z grubym dnem i gotujemy ją na małym ogniu mieszając, żeby się nie przypaliła.. Kiedy masa się zagotuje dodajemy do niej budyń wymieszany z mlekiem. Masa zacznie gęstnieć. Kiedy pojawią się pęcherzyki powietrza, ściągamy ją z ognia. Gorącą masę serową wylewamy na pierwszy placek i przykrywamy drugim. Całość przykrywamy papierem lub folią spożywczą, żeby masa połączyła się z plackami. Ciasto studzimy i lukrujemy lukrem z roztrzepanych białek utartych z cukrem pudrem. Przechowujemy przykryte w chłodnym miejscu.

 

Więcej przepisów na podkarpackie ciasta

w tym na przeróżne serniki

znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)