niedziela, 17 marca 2024

Mazurek orzechowy z Jodłowej Górnej – kuchnia podkarpacka

Mazurek orzechowy z Jodłowej Górnej – kuchnia podkarpacka
Mazurek orzechowy z Jodłowej Górnej – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Jodłowa Górna, gmina Jodłowa, powiat dębicki

Nasze regionalne mazurki to zwykle niewysokie placki, które często składają się jedynie z dwóch warstw – kruchego ciasta i słodkiej masy. W przypadku mazurka orzechowego z Jodłowej Górnej masę tę stanowi beza z białek z dodatkiem mielonych orzechów włoskich. Obie warstwy piecze się razem, więc ciasto jest łatwe i szybkie w przygotowaniu. Za to smakuje rewelacyjnie, mimo niepozornego wyglądu.

Przepis Koła Gospodyń Wiejskich Jodłowa Górna pochodzi z publikacji Stowarzyszenia Lokalna Grupa Działania „LIWOCZ” pt. „Wielkanocne smaki – świąteczne smaki cz. I”.

Mazurek orzechowy z Jodłowej Górnej – kuchnia podkarpacka
Mazurek orzechowy z Jodłowej Górnej – kuchnia podkarpacka

Składniki na blaszkę 25x35 cm:

Ciasto:

  • 270 g mąki pszennej
  • 70 g cukru pudru
  • 3 żółtka (białka zachowujemy do masy orzechowej)
  • 130 g masła
  • 1 płaska łyżeczka proszku do pieczenia
  • otarta skórka z cytryny
  • 1 łyżka kwaśnej śmietany

Masa orzechowa:

  • 210 g cukru pudru
  • 130 g zmielonych lub siekanych orzechów włoskich
  • 3 białka

Masło kroimy na kawałki i siekamy je z mąką i proszkiem do pieczenia. Dodajemy żółtka, cukier puder, śmietanę i skórkę z cytryny. Wyrabiamy jednolite ciasto. Rozwałkowujemy je i wykładamy na blaszkę wyłożoną papierem do pieczenia. Boki wykładamy ciastem na wysokość około 1 cm.

Przygotowujemy masę orzechową. Z białek ubijamy pianę, a kiedy zrobi się szklista, dodajemy stopniowo cukier puder. Ubijamy aż masa będzie gęsta. Na koniec dodajemy orzechy włoskie i mieszamy z masą. Całość przekładamy na surowe ciasto.

Pieczemy w piekarniku rozgrzanym do 175 stopni C (grzałka góra-dół) przez około 25-30 minut.

 

 

Więcej regionalnych przepisów znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

 

niedziela, 10 marca 2024

Sos chrzanowy z jabłkami – kuchnia podkarpacka

Sos chrzanowy z jabłkami – kuchnia podkarpacka
Sos chrzanowy z jabłkami – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Osobnica, gmina Jasło, powiat jasielski

Jajka z chrzanem to pasta czy też sos podawany z chlebem i wędliną, doskonale znany w całym naszym regionie. Przygotowuje się go najczęściej wiosną. W wielu domach jest nieodłącznym elementem wielkanocnego stołu. W Osobnicy koło Jasła danie to przygotowuje się z dodatkowym składnikiem, którym są jabłka. Ich smak sprawia, że sos ma lekko słodko-kwaśny smak. Ta ożywcza nuta jest ciekawym urozmaiceniem i bardzo przypadła mi do gustu. Dodatkowym atutem sosu chrzanowego z jabłkami jest łatwość jego przygotowania i niewielka liczba składników, które zwykle mamy w domu. Ten specjał nie wymaga żadnej specjalnej okazji, dlatego polecam wypróbować go już dziś :)

Przepis Pani Zofii Budziak z Koła Gospodyń Wiejskich w Osobnicy pochodzi z publikacji „Smaki Nowej Galicji”.

Sos chrzanowy z jabłkami – kuchnia podkarpacka
Sos chrzanowy z jabłkami – kuchnia podkarpacka

Składniki:

  • 5 ugotowanych jajek
  • 2 jabłka
  • 3 łyżki tartego chrzanu (surowego lub ze słoiczka)
  • 4 łyżki śmietany
  • 1 mały jogurt naturalny
  • sok z cytryny
  • 1/2 łyżeczki cukru
  • sól

Jajka gotujemy na twardo, obieramy i ścieramy na tarce o drobnych oczkach. Jabłka obieramy i ścieramy na tarce o grubych oczkach. Jeśli są bardzo winne, lekko je odciskamy. Śmietanę, jogurt, sok z cytryny (nie jest niezbędny), sól i pół łyżeczki cukru mieszamy ze sobą, po czym łączymy wszystkie składniki sosu. Chłodzimy.

Sos chrzanowym podajemy z chlebem i wędlinami.

Sos chrzanowy z jabłkami – kuchnia podkarpacka
Sos chrzanowy z jabłkami – kuchnia podkarpacka


Więcej podkarpackich specjałów znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

 

 

 

sobota, 24 lutego 2024

Jabłecznik przekładany – kuchnia podkarpacka

Jabłecznik przekładany – kuchnia podkarpacka
Jabłecznik przekładany – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Pułanki, gmina Frysztak, powiat strzyżowski

Sezon na ciasta z jabłkami trwa cały rok dzięki temu, że jabłka dobrze się sezonują. Dlatego od pokoleń królują one w lokalnej kuchnia jako jeden z najpopularniejszych składników do przekładania ciast (tuż obok białego sera, kaszy manny czy powideł). Od gatunku jabłek zależy, w jakim stopniu rozpadną się one podczas smażenia i jak zwarta będzie ich konsystencja. Zwykle do przekładania ciast używa się szarej renety albo antonówki. Oba te gatunki charakteryzują się winnym, lekko kwaśnym smakiem i chrupiącym miąższem. Aby zachować spójność warstwy jabłek gospodynie często mieszają je z żelatyną albo galaretką w proszku. Jednak przepis gospodyń z Pułanek nie zawiera żadnych dodatkowych składników poza cukrem i odrobiną wody. Gorące jabłka, którymi przekłada się kruche ciasto, oddają mu swoją wilgoć i łączą się z nim. Warunkiem jednak jest szczelne przykrycie ciasta tuż po przełożeniu, żeby para z jabłek wykonała swoje zadanie. Przepis jest łatwy do wykonania, a ciasto będzie odpowiednie na każdą okazję.

Przepis Koła Gospodyń Wiejskich Pułanki pochodzi z publikacji „Czarnorzecko-Strzyżowska kraina smaków. Tradycyjne przepisy kulinarne Kół Gospodyń Wiejskich z terenu działania Stowarzyszenia ‘Czarnorzecko-Strzyżowska Lokalna Grupa Działania’”.

Jabłecznik przekładany – kuchnia podkarpacka
Jabłecznik przekładany – kuchnia podkarpacka

Składniki:

  • 500 g mąki pszennej
  • 1 szklanka cukru
  • 250 g margaryny
  • 4 żółtka
  • 2-3 łyżki śmietany
  • 2 łyżeczki proszku do pieczenia
  • cukier waniliowy
  • 1 kg jabłek
  • 1/2 szklanki cukru
  • 1/2 szklanki wody
  • 1 łyżeczka cynamonu
  • 2-3 łyżki cukru pudru do oprószenia ciasta

Mąkę przesiewamy z proszkiem do pieczenia, dodajemy margarynę i siekamy. Żółtka ucieramy z cukrem i cukrem waniliowym, dodajemy do mąki razem ze śmietaną i wyrabiamy ciasto. Wkładamy je do lodówki na 15 minut, po czym dzielimy na trzy części. Każdą część rozwałkowujemy na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia i pieczemy w piekarniku nagrzanym do 180 stopni C (grzałka góra-dół) przez około 20 minut.

Obrane jabłka ścieramy na tarce o grubych oczkach. W głębokiej patelni cukier zalewamy wodą i zagotowujemy. Gdy zacznie „perlić” (zaczną pojawiać się liczne pęcherzyki powietrza), dodajemy jabłka i smażymy je aż będą przejrzyste (około 20 minut). Można dodać zapach cytrynowy lub cynamon. Gorącymi jabłkami przekładamy placki. Ciasto należy szczelnie przykryć i odstawić na noc. Na drugi dzień wierzch ciasta oprószamy cukrem pudrem.

Jabłecznik przekładany – kuchnia podkarpacka
Jabłecznik przekładany – kuchnia podkarpacka

 

Więcej przepisów na podkarpackie ciasta znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam serdecznie :)

niedziela, 18 lutego 2024

Zupa chrzanowa z Siedleczki – kuchnia podkarpacka

Zupa chrzanowa z Siedleczki – kuchnia podkarpacka
Zupa chrzanowa z Siedleczki – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Siedleczka, gmina Kańczuga, powiat przeworski 

Zupa chrzanowa, na którą Was dzisiaj zapraszam, to gęsta zupa krem z białych warzyw, której smak podbija utarty chrzan. W zależności od jego ilości i ostrości zupa może być łagodna i śmietanowa, albo też intensywna i orzeźwiająca. Naturalną gęstość zawdzięcza ona zmiksowanym warzywom, śmietanie i żółtku, natomiast dodanie mąki pozostawiam Waszej ocenie, bo u mnie akurat okazała się zbyteczna – zupa i tak była gęsta. Doskonałym dodatkiem do tak przygotowanej zupy chrzanowej są ugotowane jajka oraz podsmażony boczek. Smacznego :)

Przepis KGW Siedleczka pochodzi z publikacji „Dziedzictwo kulinarne obszaru LGD Stowarzyszenia ‘Z Tradycją w Nowoczesność’”.

Zupa chrzanowa z Siedleczki – kuchnia podkarpacka
Zupa chrzanowa z Siedleczki – kuchnia podkarpacka

Składniki:

  • 1/2 selera
  • 1 por (biała część)
  • 1 cebula
  • 3-4 ziemniaki
  • 4 łyżki startego chrzanu
  • 1 i 1/2 szklanki gęstej śmietany
  • 3 łyżki masła
  • 1 łyżka mąki
  • 1 żółtko
  • sól, pieprz, natka pietruszki
  • 2 litry bulionu
  • 250 g boczku
  • ugotowane jajka

Seler, por i ziemniaki myjemy, obieramy i kroimy w kostkę. Cebulę drobno siekamy. Masło roztapiamy w garnku i podsmażamy na nim warzywa. Dodajemy gorący bulion, chrzan i całość gotujemy do miękkości warzyw. Mąkę mieszamy ze śmietaną i żółtkiem, dodajemy do zupy, zagotowujemy i zdejmujemy z ognia. Zupę miksujemy i doprawiamy do smaku solą i pieprzem. Jeśli nie jest wystarczająco ostra można dodać do niej starty chrzan. Boczek kroimy w paseczki i podsmażamy go na patelni.

Zupę podajemy z ugotowanymi jajkami, podsmażonym boczkiem i natką pietruszki.

 

Więcej przepisów na podkarpackie zupy,

w tym na inne rodzaje zup chrzanowych,

znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

sobota, 3 lutego 2024

Bigos z kapusty słodkiej i kiszonej – kuchnia podkarpacka

Bigos z kapusty słodkiej i kiszonej – kuchnia podkarpacka
Bigos z kapusty słodkiej i kiszonej – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Sporne, gmina Korczyna, powiat krośnieński

Zapytałam Was kiedyś na Facebooku, jaki bigos jada się u Was w domu – z kapusty kiszonej czy mieszanej, z przecierem pomidorowym czy bez. Byłam ciekawa, czy nasz region jest pod tym względem jednomyślny. Odpowiedzi było wiele, a wniosek jest taki, że na Podkarpaciu gotuje się różne rodzaje bigosu, a każdy z nas uważa ten swój za tradycyjny :) Ponieważ sama gotuję bigos z kapusty kiszonej, do którego nie dodaję przecieru, ale za to dodaję suszone grzyby i śliwki, postanowiłam ugotować wersję odmienną – bigos z kapusty białej i kiszonej z przecierem pomidorowym. Skorzystałam z przepisu Pani Marii Wojnar z KGW Sporne, który pochodzi z publikacji „Smaki regionalne LGD. Tradycyjne przepisy kulinarne KGW z gminy Korczyna”. To dla mnie miła odmiana i nieco inny smak, niż ten, do którego przywykłam, jednak bigos był smaczny i wart próby. Zapraszam Was serdecznie do wypróbowania tej wersji :)

Bigos z kapusty słodkiej i kiszonej – kuchnia podkarpacka
Bigos z kapusty słodkiej i kiszonej – kuchnia podkarpacka

Składniki:

  • 500 g kapusty słodkiej (białej)
  • 500 g kapusty kiszonej
  • 500 g mięsa wieprzowego
  • 50 g boczku wędzonego
  • 150 g kiełbasy
  • 50 g cebuli
  • 50 g przecieru pomidorowego
  • 2 łyżki mąki pszennej
  • liść bobkowy (laurowy)
  • ziele angielskie
  • sól
  • pieprz

Kapustę kiszoną przepłukujemy, odciskamy i kroimy drobniej. W garnku zagotowujemy litr wody i wkładamy do niego kapustę kiszoną. Gotujemy ją około 20 minut. W tym czasie szatkujemy białą kapustę i wkładamy ją do osobnego garnka z zagotowanym litrem wody. Po 15 minutach białą kapustę odcedzamy.

Mięso wieprzowe kroimy w kostkę, solimy i obsmażamy na tłuszczu na rumiano. Kapustę białą i mięso wkładamy do gotującej się kapusty kiszonej. Gotujemy razem około 30 minut, dodając liść bobkowy i kilka ziaren ziela angielskiego. Boczek kroimy w kostkę i na suchej patelni wytapiamy go lekko. Boczek przekładamy do gotującej się kapusty, a na pozostałym tłuszczu smażymy cebulę pokrojoną w kostkę, którą na koniec przesypujemy mąką i podsmażamy. Kiedy mięso w bigosie będzie miękkie, dodajemy cebulę z zasmażką. Kiełbasę kroimy w grubą kostkę (kiełbasę można obrać ze skórki), po czym dodajemy ją do bigosu. Dodajemy również przecier pomidorowy. Bigos zagotowujemy i doprawiamy do smaku solą oraz pieprzem.

Bigos z kapusty słodkiej i kiszonej – kuchnia podkarpacka
Bigos z kapusty słodkiej i kiszonej – kuchnia podkarpacka


Więcej podkarpackich przepisów znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

 

niedziela, 28 stycznia 2024

Bieszczadzka zupa grzybowa ze śliwkami - kuchnia podkarpacka

Bieszczadzka zupa grzybowa ze śliwkami - kuchnia podkarpacka
Bieszczadzka zupa grzybowa ze śliwkami - kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: powiat bieszczadzki

Niektórych bieszczadzkich specjałów nie zjemy nigdzie indziej. Związane są one z tradycjami regionu i z ludźmi, którzy te tradycje kultywują. Gęsta zupa ugotowana na suszonych grzybach i suszonych śliwkach jest jednym z takich dań. Połączenie tych dwóch smaków jest równie charakterystyczne dla tych okolic, co zagęszczenie całości zasmażką z cebulą. Wyjątkowe są również kluski, z którymi podawana jest zupa. Haluszki to małe podłużne ziemniaczane kluski, które doskonale komponują się z grzybowo-śliwkowym smakiem zupy. Można przygotować je na przykład według TEGO PRZEPISU. Ewentualnie zamiast haluszków zupę można podać z makaronem. Zupa grzybowa ze śliwkami jest bardzo aromatyczna, lekko pikantna, ale zarazem lekko słodka. Syci i rozgrzewa w chłodne dni, więc polecam ją szczególnie jesienią i zimą.

Bieszczadzka zupa grzybowa ze śliwkami - kuchnia podkarpacka
Bieszczadzka zupa grzybowa ze śliwkami - kuchnia podkarpacka

Składniki:

  • 100 g suszonych grzybów
  • 50 g suszonych śliwek
  • 2 cebule
  • 4 łyżki tłuszczu (np. masła)
  • 2 łyżki mąki pszennej
  • sól, pieprz
  • Dodatkowo: haluszki lub makaron

Grzyby płuczemy, zalewamy wodą i odstawiamy na noc. Na drugi dzień gotujemy je do miękkości. Śliwki zalewamy wrzątkiem (około 750 ml), gotujemy kilka minut, po czym dodajemy grzyby oraz wywar grzybowy (bez osadu z dna).

Na 2 łyżkach masła podsmażamy pokrojoną w kostkę cebulę, po czym dodajemy kolejne 2 łyżki masła, a kiedy się rozpuszczą dodajemy mąkę i smażymy wszystko kilka minut do zrumienienia. Zasmażkę z cebulą dodajemy do zupy i zagotowujemy ją. Doprawiamy do smaku solą i pierzem. Podajemy haluszkami lub z makaronem.

Bieszczadzka zupa grzybowa ze śliwkami - kuchnia podkarpacka
Bieszczadzka zupa grzybowa ze śliwkami - kuchnia podkarpacka


Więcej przepisów na podkarpackie specjały znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

 

 

sobota, 20 stycznia 2024

Zupa ziemniaczana z boczkiem – kuchni podkarpacka

Zupa ziemniaczana z boczkiem – kuchni podkarpacka
Zupa ziemniaczana z boczkiem – kuchni podkarpacka

Lokalizacja: Wiewiórka, gmina Żyraków, powiat dębicki

Zupa ugotowana na podsmażonym wędzonym boczku to alternatywa dla zup na wywarze mięsnym. Nadaje on zupie charakterystyczny smak i aromat. Poza boczkiem jej głównym składnikiem są ziemniaki, ale nie brakuje w niej również innych warzyw, takich jak marchewka, pietruszka, seler i por. Zupa doprawiona jest czosnkiem, majerankiem i mielonym kminkiem. Nie jest natomiast dodatkowo zagęszczana. Świetnie sprawdzi się jako rozgrzewające danie na chłodne dni.

Przepis Koła Gospodyń Wiejskich w Wiewiórce pochodzi z publikacji „Turystyczny Szlak Dobrego Smaku – zwiedzaj, smakuj, wracaj”.

Zupa ziemniaczana z boczkiem – kuchni podkarpacka
Zupa ziemniaczana z boczkiem – kuchni podkarpacka

Składniki:

  • 350 g surowego wędzonego boczku
  • 700 g ziemniaków
  • 2 ząbki czosnku
  • 1 duża marchew
  • 1 łyżeczka mielonego kminku
  • kawałek selera
  • pietruszka
  • kawałek pora
  • pieprz ziołowy
  • majeranek
  • sól, pieprz

Boczek odcinamy od skóry i kroimy w kostkę. Następnie wrzucamy go na rozgrzaną patelnię i smażymy przez kilkanaście minut, co jakiś czas mieszając. Ściągamy z patelni. Obrane ziemniaki kroimy w kostkę i smażymy przez 10 minut na wolnym ogniu na tłuszczu po smażeniu boczku.

Usmażony boczek przekładamy do garnka, dodajemy czosnek przeciśnięty przez praskę i zalewamy wrzątkiem (około  1,5 litra). Dodajemy płaską łyżeczkę i gotujemy pod przykryciem

przez 30 minut. Dodajemy obrane i pokrojone w kostkę warzywa: marchewkę, pietruszkę i seler oraz zmielony kminek. Gotujemy przez 10 minut (w razie potrzeby dodajemy wrzątku). Pora kroimy w piórka i dodajemy do zupy razem z ziemniakami. Gotujemy przez 5 minut. Do smaku doprawiamy solą, pieprzem i majerankiem.

 

Więcej przepisów na podkarpackie zupy znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

 

niedziela, 14 stycznia 2024

Grzebienie krucho-drożdżowe – kuchnia podkarpacka

Grzebienie krucho-drożdżowe – kuchnia podkarpacka
Grzebienie krucho-drożdżowe – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Pawłosiów, gmina Pawłosiów, powiat jarosławski

Największą zaletą wszystkich ciastek krucho-drożdżowych jest ich doskonały smak. Pulchne, choć cienkie drożdżowe ciasto, z zewnątrz jest lekko chrupiące i słodkie. Doskonałym uzupełnieniem tego smaku jest marmolada, której zwykle używa się jako nadzienia do tego typu ciastek. Dużą zaletą jest również trwałość wypieków krucho-drożdżowych. Nie tracą one smaku i wilgotności nawet przez kilka dni (służy im przechowywanie w zamkniętym pojemniku). Również samo przygotowanie ciastek jest łatwe i szybkie. Po prostu same zalety :)

Dzisiaj proponuję Wam przepis na grzebienie krucho-drożdżowe według Koła Gospodyń Wiejskich Pawłosiów, pochodzący z publikacji „Dziedzictwo kulinarne obszaru LGD Stowarzyszenia „Z Tradycją w Nowoczesność””.

Grzebienie krucho-drożdżowe – kuchnia podkarpacka
Grzebienie krucho-drożdżowe – kuchnia podkarpacka

Składniki:

  • 500 g mąki pszennej
  • 250 g margaryna
  • 50 g drożdży
  • 3 żółtka
  • 1 szklanka gęstej śmietany
Dodatkowo:
  • około 350 g marmolady
  • 3 białka
  • 1 szklanka cukru

Drożdże rozcieramy ze śmietaną. Dodajemy mąkę, margarynę i żółtka. Wszystkie składniki siekamy nożem, łączymy i zagniatamy ciasto. Rozwałkowujemy je na grubość około 1/2 cm i szklanką wycinamy kółka. Na środek nakładamy łyżeczkę marmolady i składamy kółka na pół, jak pierogi. Brzegi mocno sklejamy i nacinamy nożem. Wierzch ciastek smarujemy roztrzepanym białkiem i zanurzamy w cukrze. Ciastka układamy na dużej blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 170 stopni C przez około 15-20 minut.

 

Więcej przepisów na podkarpackie słodkości znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

sobota, 30 grudnia 2023

Miodownik złocisty - kuchnia podkarpacka

Miodownik złocisty - kuchnia podkarpacka
Miodownik złocisty - kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Żurawica, gmina Żurawica, powiat przemyski 

Większość podkarpackich przekładańców (nie licząc przekładańców drożdżowych) to ciasta, które potrzebują czasu by nabrać właściwej wilgotności i konsystencji. Składają się one z kilku cieniutkich placków, które po upieczeniu są kruche i suche. Placki te przekłada się na gorąco lub na zimno masą, która z czasem łączy się z plackami zmieniając ich wilgotność. Jest to dużą zaletą w sytuacji, kiedy na jakąś uroczystość przygotowujemy wiele dań i nie mamy czasu na pieczenie ciasta. Wówczas dzień lub dwa dni wcześniej pieczemy jedno z podkarpackich ciast przekładanych i odstawiamy je, aż kruche placki połączą się z masą, zmiękną i zamienią się w smaczne wilgotne ciasto. Jednym z takich ciast, które można upiec nawet dwa dni wcześniej, jest miodownik złocisty z Żurawicy. Składa się on z 5 placków na sodzie i amoniaku z dodatkiem miodu. Soda wpływa na złocisty kolor ciasta, a miód na jego smak. Placki przekłada się zimnym kremem budyniowym, który ma dość delikatny i neutralny smak, dzięki czemu nie tłumi miodowego posmaku ciasta. Kiedy placki połączą się z masą, miodownik staje się miękki, delikatny i zarazem spójny, w sam raz na małe i duże uroczystości.

Przepis Stowarzyszenia „Razem Jest Łatwiej” w Żurawicy pochodzi z publikacji „Przepisy kulinarne naszych przodków. LGD Ziemia Przemyska”.

Miodownik złocisty - kuchnia podkarpacka
Miodownik złocisty - kuchnia podkarpacka

Składniki na blaszkę 25x35 cm:

Ciasto:

  • 5 szklanek mąki pszennej
  • 2 jajka
  • 2 łyżeczki amoniaku
  • 2 łyżeczki sody
  • 100 g margaryny (można zastąpić masłem)
  • 4 łyżki miodu
  • 8 łyżek mleka
  • 8 łyżek cukru

Masa:

  • 1 l mleka
  • 1 szklanka cukru
  • 2 cukry waniliowe
  • 2 łyżki mąki pszennej
  • 2 łyżki mąki ziemniaczanej
  • 300 g masła

Dodatkowo:

  • garść zmielonych orzechów włoskich

Margarynę, miód, mleko i cukier roztapiamy w niewielkim garnku i odstawiamy do przestygnięcia. Do przesianej mąki dodajemy jajka, amoniak, sodę i przestudzoną margarynę z dodatkami. Zagniatamy ciasto i dzielimy je na 5 części (żeby były równe warto użyć wagi).  Każdy placek pieczemy osobno na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Placki są cienkie, więc ja rozwałkowuję ciasto na papierze bezpośrednio w blaszce za pomocą małego wałka. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 175 stopni C (grzałka góra-dół) przez 7-8 minut, aż ciasto będzie złociste.

Przygotowujemy masę. Z mleka odlewamy pół szklanki. Pozostałe mleko zagotowujemy razem z cukrem i cukrem waniliowym w garnku z grubym dnem. Kiedy mleko się zagotuje dodajemy do niego odlane wcześniej pół szklanki mleka wymieszane z mąką pszenną i ziemniaczaną. Gotujemy na małym ogniu cały czas mieszając. Masa zacznie gęstnieć. Kiedy pojawią się na niej pękające pęcherzyki powietrza, gotujemy jeszcze 2 minuty, ściągamy z ognia i odstawiamy do wystudzenia. Miękkie masło miksujemy, a następnie dodajemy do niego po łyżce wystudzonej masy i miksujemy, aż uzyskamy jednolity krem. Z kremu odkładamy 2-3 łyżki. Pozostały krem dzielimy na 4 części. Przekładamy ciasto: pierwszy placek, 1/4 kremu, drugi placek, 1/4 kremu itd. Na ostatnim placku rozsmarowujemy odłożony krem – jest go niewiele, ale wystarczy, żeby cieniutko pokryć placek. Posypujemy go zmielonymi orzechami. Cały placek przykrywamy (na przykład folią spożywczą albo aluminiową) i odstawiamy w chłodne miejsce co najmniej na noc.

Miodownik złocisty - kuchnia podkarpacka
Miodownik złocisty - kuchnia podkarpacka


Przepisy na podkarpackie przekładańce najszybciej znajdziesz w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

sobota, 23 grudnia 2023

Boże Narodzenie

Życzę Wam pięknych Świąt Bożego Narodzenia

spędzonych w gronie Rodziny i przyjaciół.

Niech w  Waszych domach nie zabraknie radości,

a w sercach miłości 😊


Dziękuję Wam też za ostatni rok.

Za Wasze komentarze, maile i przepisy.

Niech Nowy Rok przyniesie Wam spełnienie marzeń! 😘




czwartek, 21 grudnia 2023

Placek orzechowo-makowy – kuchnia podkarpacka

Placek orzechowo-makowy – kuchnia podkarpacka
Placek orzechowo-makowy – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Kosina, gmina Łańcut, powiat łańcucki

Makowce w cieście półfrancuskim to znany przysmak, a co powiecie na wersję makowo-orzechową? Dzięki mielonym orzechom włoskim masa makowa jest bardziej puszysta i lekka. Tę puszystość ciasto zawdzięcza również dużej ilości jajek użytych do jej przygotowania. A całe to dobro zamknięte jest pomiędzy dwoma kruchymi blatami z ciasta półfrancuskiego. Piekąc ciasto nie zrobiłam lukru, a aż się prosiło, dlatego bardzo polecam polukrować wierzch placka. A przede wszystkim polecam go upiec, bo warto :)

Przepis Koła Gospodyń Wiejskich z Kosiny pochodzi z publikacji „Śladami tradycji i smaku. Gmina Łańcut i okolice”.

Placek orzechowo-makowy – kuchnia podkarpacka
Placek orzechowo-makowy – kuchnia podkarpacka

Składniki na blaszkę 25x35 cm:

Ciasto:

  • 3 żółtka
  • 300 g mąki pszennej
  • 250 g masła lub margaryny
  • 4 łyżki zimnej wody

Masa:

  • 300 g maku
  • 300 g orzechów włoskich
  • 3 szklanki mleka
  • 450 g cukru pudru
  • 12 żółtek
  • 13 białek

Lukier:

  • 2 białka
  • około 300 g cukru pudru

Dzień wcześniej siekamy nożem wszystkie składniki na ciasto i krótko wyrabiamy. Dzielimy na 2 równe części i odstawiamy na noc.

Również dzień wcześniej zagotowujemy mleko i wsypujemy do niego mak. Gotujemy kilka minut, przykrywamy i odstawiamy na noc. Następnego dnia mak odciskamy i dwukrotnie mielimy (można użyć suchego mielonego maku – wówczas zaparzamy go mlekiem i odciskamy; można też użyć maku z puszki, ale trzeba go dobrze odcisnąć). Orzechy mielimy.

Żółtka ucieramy z cukrem do białości. Dodajemy do masy mak, orzechy i mieszamy. Ubijamy białka i również dodajemy je do masy delikatnie mieszając.

Blaszkę wykładamy papierem do pieczenia. Rozwałkowujemy jedną część ciasta, wkładamy ją do blaszki i przekładamy masę makowo-orzechową. Na wierzch kładziemy drugi rozwałkowany placek ciasta. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do temperatury 175-180 stopni C (grzałka góra-dół) przez około 60 minut. Wystudzone ciasto lukrujemy roztrzepanymi białkami roztartymi z cukrem pudrem.

Placek orzechowo-makowy – kuchnia podkarpacka
Placek orzechowo-makowy – kuchnia podkarpacka


Więcej podkarpackich słodkości znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam serdecznie :)

środa, 20 grudnia 2023

Zupa grzybowa z uszkami – kuchnia podkarpacka

Zupa grzybowa z uszkami – kuchnia podkarpacka
Zupa grzybowa z uszkami – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Wysoka, gmina Łańcut, powiat łańcucki

W Wysokiej pod Łańcutem jedną z tradycyjnych bożonarodzeniowych potraw jest zupa grzybowa z uszkami. O ile uszka są typowe – z farszem grzybowym – o tyle sama zupa już nie. Jednym z jej składników, który w znaczący sposób wpływa na smak dania, jest maślanka. Wywar grzybowy zaprawiony maślanką jest lekko kwaskowaty, natomiast śmietana sprawia, że zupa ma kremową konsystencję. Grzyby i podsmażona cebulka dopełniają jej smak. Uszka grzybowe są idealnym dodatkiem do tak przygotowanej zupy.

Przepis Koła Gospodyń Wiejskich z Wysokiej pochodzi z publikacji „Śladami tradycji i smaku. Gmina Łańcut i okolice”.

Zupa grzybowa z uszkami – kuchnia podkarpacka
Zupa grzybowa z uszkami – kuchnia podkarpacka

Składniki:

Zupa:

  • 2 garście suszonych grzybów (najlepiej prawdziwków)
  • 3 szklanki maślanki
  • 1 szklanka śmietany
  • 2 łyżki mąki pszennej
  • 2 łyżki masła
  • 4 l wody
  • sól, pieprz, majeranek, liść laurowy, ziele angielskie

Ciasto na uszka:

  • 2 szklanki mąki pszennej
  • około 2/3 szklanki gorącej wody
  • 2 łyżki oleju roślinnego
  • 1/3 płaskiej łyżeczki soli

Farsz do uszek:

  • 60 g suszonych grzybów
  • 1 średnia cebula
  • 2 łyżki masła lub olej do smażenia
  • 1 żółtko jajka,
  • przyprawy: 1/4 płaskiej łyżeczki soli, pół płaskiej łyżeczki pieprzu

Grzyby na zupę dobrze płuczemy, zalewamy wodą i odstawiamy na noc. Następnego dnia dolewamy wody do około 3-4 litrów i gotujemy grzyby do miękkości. Grzyby odcedzamy, ale przecedzony wywar zachowujemy. Drobno pokrojoną cebulę podduszamy na maśle. Posiekane grzyby dodajemy do cebuli i razem dusimy. Cebulę z grzybami dodajemy do wywaru z grzybów i zagotowujemy. Dodajemy przyprawy: liść laurowy, ziele angielskie, majeranek, pieprz i sól. Mieszamy razem 3 szklanki maślanki, 1 szklankę śmietany i 2 łyżki mąki. Hartujemy gorącą zupą i wlewamy do garnka. Zagotowujemy. Zupę odstawiamy i dodajemy 2 łyżki masła.

Składniki na ciasto mieszamy w misce i wyrabiamy miękkie i elastyczne ciasto. Odkładamy na około 30 minut.

Grzyby na farsz do uszek po wcześniejszym namoczeniu gotujemy do miękkości, odcedzamy i drobniutko kroimy albo mielimy w maszynce na grubszych oczkach. Cebulę kroimy w kostkę i smażymy na maśle lub oleju. Do cebuli dodajemy pokrojone grzyby i dalej smażymy. Doprawiamy solą i pieprzem. Ściągamy z ognia, dodajemy surowe żółtko, mieszamy i odstawiamy do wystygnięcia.

Ciasto cienko rozwałkowujemy i wykrawamy niewielkie kółka. Nakładamy farsz i zlepiamy uszka. Gotujemy w lekko posolonej wodzie.

Uszka podajemy z gorącą zupą grzybową.


Więcej podkarpackich przepisów znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

wtorek, 19 grudnia 2023

Kapusta z grzybami i grochem – kuchnia podkarpacka

Kapusta z grzybami  i grochem – kuchnia podkarpacka
Kapusta z grzybami  i grochem – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Stubno, gmina Stubno, powiat przemyski

Wszystkim, którzy mają dylemat, czy na Wigilię ugotować kapustę z grochem, czy z grzybami, oświadczam – jest rozwiązanie! Trzeba ugotować kapustę z grochem i grzybami! ;) Smaki tego wigilijnego dania są proste i znajome, więc powinno pogodzić wielbicieli kapusty z grochem z wielbicielami kapusty z grzybami. Kropką nad „i” jest tu czosnek, który wzbogaca smak kapusty. Jeśli więc nie wiecie, jaką kapustę ugotować, to może tym razem będzie to kapusta z grzybami i grochem ze Stubna? :)

Przepis pochodzi z „Wielkiej księgi tradycji kulinarnych województwa podkarpackiego” wydanej przez Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju i Promocji Podkarpacia „Pro Carpathia”.

Kapusta z grzybami  i grochem – kuchnia podkarpacka
Kapusta z grzybami  i grochem – kuchnia podkarpacka

Składniki:

  • 1,5 kg kapusty kiszonej
  • 200 g łuskanego grochu
  • 40 g suszonych grzybów
  • 1 duża cebula
  • 3 ząbki czosnku
  • 1 liść laurowy
  • 3 ziarna ziela angielskiego
  • 1 łyżeczka kminku
  • 1 łyżka masła do grochu
  • 2 łyżki oleju (lub masła) do smażenia cebuli
  • 2 łyżki mąki pszennej

Dzień wcześniej zalewamy wodą suszone grzyby. W osobnym naczyniu zalewamy wodą groch.

Następnego dnia gotujemy grzyby. Kiedy są miękkie odcedzamy je i kroimy jeśli są duże. Część wywaru można użyć do gotowania kapusty. Osobno gotujemy groch, dodając do niego sól, a po odcedzeniu łyżkę masła.

Kapustę odciskamy, kroimy i zalewamy wodą. Zagotowujemy i odcedzamy. Następnie zalewamy ją wrzątkiem (można dolać wywar z grzybów), dodajemy liść laurowy, ziele angielskie oraz kminek i gotujemy do miękkości (30-50 minut, w zależności od rodzaju kapusty). Do gotującej się kapusty dodajemy posiekany czosnek, grzyby i groch.

Cebulę kroimy w kostkę, podsmażamy i pod koniec posypujemy mąką pszenną. Chwilę razem smażymy i dodajemy do kapusty. Danie doprawiamy solą, pieprzem i dusimy na wolnym ogniu jeszcze 15 minut.

Więcej podkarpackich wigilijnych dań znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam serdecznie :)

poniedziałek, 18 grudnia 2023

Karp pod pierzynką pieczarkową – kuchnia podkarpacka

Karp pod pierzynką pieczarkową – kuchnia podkarpacka
Karp pod pierzynką pieczarkową – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Nowa Dęba, gmina Nowa Dęba, powiat tarnobrzeski

Zanim podzielę się z Wami przepisem na karpia zapiekanego pod pierzynką śmietanowo-pieczarkową, pozwolę sobie na kilka słów o tym, jak wybrać dobrego karpia.

W czasach kiedy nawet u nas, na południu Polski, mamy dostęp do świeżych ryb morskich i słodkowodnych, karpia wybieramy głównie w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Charakterystyczny smak tej ryby ma swoich amatorów, ale są i tacy, którzy za nim nie przepadają. Warto wiedzieć, że smak karpia zależy od kilku czynników – od tego, w jakim środowisku dorasta, od wieku i wielkości ryby oraz oczywiście od przygotowania dania. Warto wybierać karpie złowione w zbiornikach o żwirowym dnie. Te, które żyją w zamulonych nie czyszczonych stawach, mają ten specyficzny posmak mułu, który nie jest pożądany. Wiele gospodarstw rybackich hodujących karpie odławia je przed sprzedażą i przetrzymuje w czystej wodzie dłuższy czas, by smak ryby był lepszy.

Karp to ryba, u której nie łatwo pozbyć się ości przed przyrządzeniem. Starsze, większe ryby mają duże ości, które łatwiej usunąć. Jednak ich mięso jest gorsze w smaku. Młode karpie są delikatne i smaczniejsze, jednak ich ości są drobne i uciążliwe podczas jedzenia. Moim zdaniem optymalna wielkość karpia to około 1,5 kg. Ryby ważące więcej niż 2 kg są tłuste, a ich mięso nie jest delikatne.

Jeśli planujemy kroić karpia w dzwonka dobrze byłoby wybrać taką rybę, która jest długa i nie ma zbyt wystającego grzbietu. Wówczas dzwonka będą miały podobną wielkość i ilość mięsa. Te króciutkie okrągłe karpie sprawdzą się natomiast wtedy, kiedy rybę przygotowujemy w płatach lub w całości.

Ryb z ośćmi nie warto panierować. Utrudni to tylko jedzenie i usuwanie ewentualnych ości. Warto jednak obtoczyć je przed smażeniem w mące pszennej albo kukurydzianej, dzięki czemu na powierzchni fileta powstanie chrupiąca złocista skorupka. A smażenie zaczynamy oczywiście od strony ze skórą. Dzięki temu ryba lepiej zachowa swój kształt.

Pozostaje jeszcze kwestia nacinania karpia. Kiedy planujemy smażyć filety warto naciąć rybę położoną skórą do dołu. Nacięcia robimy w poprzek ryby co 2-3 mm. Nacinamy prawie do samej skóry. W ten sposób poprzecinamy ewentualne ości, które albo się wytopią przy smażeniu albo nie będą już tak uciążliwe. Przy okazji ryba usmaży się równomiernie.

Natomiast kwestia przyrządzenia ryby jest bardzo indywidualna. Jedni wolą karpia bez żadnych dodatków, by smak ryby był dobrze wyczuwalny, inni natomiast robią różne marynaty zmieniające smak mięsa. Ja dzisiaj zapraszam Was na karpia według przepisu Hotelu i Restauracji „Dębianka” z Nowej Dęby, gdzie można zjeść wiele regionalnych potraw i zawsze jest smacznie i miło. Restauracja położona jest przy drodze krajowej nr 9, więc jeśli będziecie w okolicy, warto tam zajrzeć :) Karp według tego przepisu najpierw jest obsmażany w mące pszennej, a następnie krótko zapiekany pod gęstym sosem z pieczarek, cebuli i śmietany. Danie konkretne, ale delikatne w smaku. Myślę, że ma wielu amatorów wśród klientów „Dębianki”.

Przepis pochodzi z publikacji „Turystyczny Szlak Dobrego Smaku – zwiedzaj, smakuj, wracaj”.

Karp pod pierzynką pieczarkową – kuchnia podkarpacka
Karp pod pierzynką pieczarkową – kuchnia podkarpacka

Składniki:

  • 4 filety z karpia po ok. 170 g
  • sok z jednej cytryny
  • sól, pieprz
  • kilka łyżek mąki pszennej
  • olej
  • 500 g pieczarek
  • 1 średnia cebula
  • 150 g śmietany kwaśnej 18%
  • 150 g śmietany słodkiej 30%

Umyte i ewentualnie ponacinane filety z karpia ze skórą nacieramy z obu stron solą, pieprzem i sokiem z cytryny. Obtaczamy w mące i smażymy z obu stron na rozgrzanym oleju, aż mąka się zrumieni. Rybę przekładamy do naczynia żaroodpornego.

Cebulę kroimy w kostkę i szklimy na oleju. Dodajemy do niej umyte i pokrojone na ćwiartki pieczarki. Wszystko razem przesmażyć i przekładamy do garnka. Następnie dodajemy śmietanę kremówkę, a po chwili śmietanę kwaśną. Całość doprowadzamy do wrzenia i odparowujemy do uzyskania gęstej konsystencji. Doprawiamy solą i pieprzem do smaku. Pieczarki w śmietanie rozkładamy na filetach i zapiekamy w piekarniku rozgrzanym do około 200 stopni C przez około 5-7 minut.

Karp pod pierzynką pieczarkową – kuchnia podkarpacka
Karp pod pierzynką pieczarkową – kuchnia podkarpacka


Więcej przepisów na podkarpackie specjały znajdziecie w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)

niedziela, 17 grudnia 2023

Uszka grzybowe z wołowiną – kuchnia podkarpacka

Uszka grzybowe z wołowiną – kuchnia podkarpacka
Uszka grzybowe z wołowiną – kuchnia podkarpacka

Lokalizacja: Zagórz, gmina Zagórz, powiat sanocki

Używając bardzo dużego uogólnienia w naszym regionie na Boże Narodzenie jada się albo barszcz czerwony, albo zupę grzybową. Jednak pod tymi dwiema nazwami kryje się całe spektrum zup, różnorodność smaków, dodatków i technik przygotowania. A wszystko to wynika z rodzinnych tradycji i regionalnych obyczajów. I nawet jeśli nie wyobrażamy sobie Świąt bez dobrze znanych nam potraw, warto poznać dania jadane w innych zakątkach Podkarpacia.

W niektórych zagórzańskich rodzinach żyje duch łemkowskich przodków przybyłych z Rusi, którzy wśród wielu zwyczajów i tradycji pozostawili po sobie również te, związane z kuchnią. Jada się tutaj doprawiony czosnkiem barszcz, w którym łączy się zakwas buraczany i wywar z suszonych grzybów. Podaje się go z uszkami z intensywnie doprawionym farszem z suszonych grzybów i gotowanej wołowiny. Wyraziste i pełne smaku uszka idealnie komponują się z buraczano-grzybowym barszczem.

Uszka grzybowe z wołowiną – kuchnia podkarpacka
Uszka grzybowe z wołowiną – kuchnia podkarpacka

Składniki na około 50-60 uszek:

Ciasto:

  • 250 g mąki pszennej
  • 1/2 szklanki gorącej wody
  • 1 łyżka oleju lub roztopionego masła
  • duża szczypta soli

Farsz:

  • 300 g wołowiny
  • 200 g suszonych grzybów
  • 1 cebula
  • 2 łyżki masła
  • sól
  • pieprz
  • liść laurowy
  • ziele angielskie

Farsz przygotowujemy wcześniej. Kiedy jest schłodzony łatwiej lepi się uszka.

Grzyby namaczamy dzień wcześniej. Na drugi dzień gotujemy je do miękkości i odcedzamy. Wywar można użyć do barszczu. Mięso kroimy na mniejsze kawałki i gotujemy na wolnym ogniu w posolonej wodzie z liściem laurowym i zielem angielskim. Kiedy mięso zmięknie, wyciągamy je z wywaru i razem z grzybami mielimy w maszynce. Do farszu dodajemy cebulę pokrojoną w kostkę i uduszoną na maśle. Doprawiamy solą i sporą ilością pieprzu, żeby farsz był wyrazisty w smaku. Chłodzimy

Składniki ciasta łączymy ze sobą i wyrabiamy elastyczne ciasto. Rozwałkowujemy je na grubość około 2-3 mm i wycinamy niewielkie kółka (np. średnicy 5,5 cm). Na każde kółko nakładamy łyżeczkę farszu, składamy na pół, zlepiamy brzeg i łączymy ze sobą 2 końce pierożka. Gotujemy w lekko okolonej wodzie przez kilka minut od wypłynięcia do wierzchu.

Uszka grzybowe z wołowiną – kuchnia podkarpacka
Uszka grzybowe z wołowiną – kuchnia podkarpacka


Więcej przepisów na regionalne dania z Podkarpacia w zakładce

KUCHNIA PODKARPACKA

Zapraszam :)